In veel professionele settings moet er snel en accuraat worden gehandeld. Niet uitstluitend maar zeker ook in het onderwijs, het sociaal- en openbaar domein. Maar heeft u wel de tijd voor afweging? Ligt in het geconstateerde probleem al de oplossing, of is het handig om dat probleem eerst goed te analyseren? Maar er is soms toch gewoon geen tijd? Klopt, snel handelen is dan geboden. Op grond waarvan kies je de oplossingsrichting? Waren er vegelijkbare poblemen aan de orde waarin een oplossingsrichting min of meer goed uitkwam? Lag 'jumping tot solutions' meer voor de hand dan een bredere, diepere oriëntatie vooraf? Is er nadien geëvalueerd of de aangedragen interventie wel echt geleid heeft tot een verbetering? En wat gebeurde er toen met de onverwachte bij-effecten?
Denk eens aan de Corona-maatregel begin 2020 om kinderen niet meer naar school te laten komen. Afstandsonderwijs werd toen heel snel ingevoerd; een fantastische prestatie van heel wat scholen en allen die daarin werkten. Maar: er waren toen ineens 5000 kinderen 'kwijt'. Dat was niet voorzien, maar wel ongewenst. En er waren onverwachte (in principe) positieve bijeffecten: hoewel veel te weinig benut, ontstond de oproep om ook al eerder thuiszittende leerlingen de mogelijkheid van afstandsonderwijs te bieden.
In het hierboven genoemde voorbeeld is de interventie (afstandsonderwijs) best wel positief uitgepakt, maar waren de zij-effecten vooral in eerste instantie onvoldoende van te voren ingeschat. De nieuwe kansen voor de thuiszitters werden wel onderkend, maar in volgende rondes nog onvoldoende meegenomen. Van 'kwijtraken' van grote aantallen leerlingen is gelukkig geen sprake meer geweest.
Hadden besluitnemers de bij-effecten kunnen voorzien? Had dat kunnen leiden tot het nemen van een aangepaste interventie?
CIMO staat voor Context, Interventie, Mechanismen, Outcome. Dit model wordt o.a. gebruikt voor ontwerpprocessen voor nieuwe praktijken op meso-niveau (organisaties), bijvoorbeeld bij het ontwerp van een nieuwe (beroeps)opleiding, of het samenstellen van nieuwe (school)organisatie regels.
CIMO is echter ook te gebruiken op micro-niveau: in interviews en kwalitatief onderzoek waarin interventies worden onderzocht voordat ze worden toegepast. In casuïstiek (bij thuiszitten of inclusiever onderwijs) wordt niet zelden ‘gejumped to solutions’. Werkdruk, protocollen ed. kunnen daaraan ten grondslag liggen. Maar het kind en hun ouders mogen een zorgvuldiger kwaliteit verwachten. In dat kader is het gemeenschappelijke onderzoek omtrent interventies die ten behoeve van de ontwikkeling van het kind te richten op de mechanismen die met de interventie worden uitgelokt.
Het benoemen van bedoelde mechanismen en het anticiperen op ook onbedoelde mechanismen (positief – negatief), brengt een welkome verdieping op de samenstelling van en keuze voor een te ontwerpen interventie. De beoogde outcome van een interventie wordt met deze ingeschatte mechanismen gemedieerd.
Doelen
ACT-inlusief biedt u in een persoonlijk begeleide online sessie van 1 uur een korte training aan om:
Investering: €65 p.p.
CIMO-model
Klik voor vergroten figuur
